Ietwat zenuwachtig haal ik voor de laatste keer mijn telefoon uit mijn tas. Ik verstuur wat appjes, scroll nog een keer gedachteloos door mijn Instagramtijdlijn en zet ‘m dan op vliegtuigstand. Zo, de eerste stap is gezet. Mijn telefoon zal dit weekend uiteindelijk doorbrengen in de heuse Cell Phone Sleepingbag. En ik? Ik verblijf deze dagen in de bossen van Gilze waar ik op het punt sta keihard buiten te spelen tijdens een bushcraft weekend.
Unplugged Outdoor - Buiten zijn voor gevorderden
Yalou en ik mogen mee op een bushcraftweekend van Unplugged Outdoor, een bedrijf dat allerlei soorten outdoorweekenden organiseert. Zo kun je meegaan op een bushcraftweekend, een outdoor cooking weekend en zelfs een ouder-kind weekend dat Honeyguides Eliane en Ngoc een aantal weken terug al mochten ervaren. Lees hier de verhalen van Eliane over de bijzondere quality time met haar dochter tijdens dit weekend.
De weekenden vonden tot nu toe allemaal plaats in Nederland maar binnenkort zal Unplugged Outdoor ook in het buitenland te vinden zijn. Mooie plekken in Frankrijk, België en zelfs Albanië staan op de planning voor de wat langere outdoor-ervaringen. Jimmy en Gerty verzorgen de reizen van Unplugged Outdoor helemaal met z’n tweeën. Jimmy is gecertificeerd Hike & Survival instructeur en Hiking & Backpacking Guide. Hij zal je op dit soort weekenden dus alles leren over het survival- en bushcraftdeel. Gerty’s expertise ligt bij outdoor cooking, oftewel buiten koken op een kampvuur. Met een uitgebreid repertoir aan bijzondere recepten, kookt ze gedurende alle weekenden de sterren van hemel. Bij Unplugged Outdoor geen tomatensoep uit blik dus, maar gewoon steengoede (vegan) maaltijden.
Samen vormen Jimmy en Gerty een uniek duo, waardoor de reizen met Unplugged Outdoor net dat vleugje extra magie krijgen. Over couple goals gesproken…
Unplugged en gelukkig - Devices uit, natuur aan
Ik moet eerlijk bekennen dat ik hiervoor geen heel duidelijk beeld had van het begrip ‘bushcraft’. Een vlugge zoekopdracht op Google een paar dagen voor vertrek leert mij dat bushcraft het overleven van, met en in de natuur omvat. Het draait om verschillende overlevingstechnieken die in het wild goed van pas zullen komen. Iets zegt mij dat dit wel even een tandje serieuzer wordt dan onze ietwat primitieve kampeertripjes van vroeger. Maar ik ben enthousiast: wat quality time met de natuur kan ik wel gebruiken in de ruis van het drukke dagelijks leven. Tja, wie niet eigenlijk.
Speaking of, aanmoedigen om je telefoon eens uit te zetten is ook iets dat Unplugged Outdoor ontzettend goed doet als je het mij vraagt. De uitknop indrukken van het apparaat waar ik zo’n haat-liefde verhouding mee heb, blijkt een hele opgave. Een inzicht dat me mateloos irriteert, maar waarschijnlijk heel herkenbaar is voor de meesten.
We komen op vrijdag aan op de natuurcamping in Gilze waar het weekend plaats gaat vinden. Op zaterdag begint het programma echt maar op vrijdag ben je al welkom om je bij het kampvuur te voegen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Eigenlijk had ik bedacht om mijn telefoon pas op zaterdag uit te zetten maar zodra we in de natuur komen, verandert mijn mindset: de uitknop lonkt.
Tegen de schemering installeren we ons met het groepje van deze vrijdagavond rond het kampvuur. Terwijl de warmte van het vuur mijn benen aangenaam omsluit, beginnen de gesprekken te vloeien. Gerty pakt een pannetje en een paar minuten later vult de geur van verse popcorn de ruimte onder het tarpje dat ons beschermt tegen de regen. De vlammen van het vuur dansen vredig op en neer in de wind en gedachteloos nip ik aan mijn thee.
Ik word ruw uit dit geluksmomentje gerukt door het getril van mijn telefoon. Dit is het zetje dat ik nodig had. Ik pak het apparaat, zoek de uitknop en hou ‘m net zo lang ingedrukt totdat het scherm zwart wordt. Zo, klaar. Rust.
Een dag in het bos - De basics van het bushcraften
Op vrijdagavond slapen we nog in de camper van Yalou, maar voor de tweede nacht is het de bedoeling dat we in de shelter slapen die we vandaag gaan bouwen. Voor we aan het programma starten, settelen we weer bij het kampvuur, waar Gerty al druk in de weer is voor het ontbijt. Op het menu deze ochtend: vegan pancakes met fruit en ahornsiroop. Een zeer goed begin van de dag kan ik je vertellen. De vogels in de bomen boven ons zingen uitbundig en er breekt zelfs een straaltje zon door de wolken.
Rond een uur of negen komen de laatste deelnemers aan en kunnen we van start met het programma. We zijn met z’n negenen, een leuk groepje voor dit weekend. Jimmy neemt ons mee het omliggende bos in, waar hij ons uitleg gaat geven over het bouwen van de inmiddels veelbesproken shelter waarin we de nacht zullen doorbrengen. Een paar honderd meter het bos in, heeft hij twee miniatuur modellen gebouwd van hoe een goed functionerende shelter er ongeveer uit zou moeten zien. Aandachtig luistert iedereen naar de uitleg, de regenachtige weersvoorspelling voor vannacht in het achterhoofd.
Een shelter bouwen - Een bedje van bladeren
Bij het bouwen van een shelter is het belangrijk om te starten met een stevige balk die je laat rusten in de v-vorm van twee takken van een boom. De afstand van de boom tot waar deze balk de grond raakt, is idealiter net zo lang als jijzelf, dit om niet onnodig warmte te verliezen. Vervolgens beleg je deze balk aan beide kanten met takken, waarbij je natuurlijk rekening houdt met een ingang. Tip: check de windrichting vooraf, zodat je niet de volle laag krijgt mocht het gaan regenen. Stukken boomschors dienen vervolgens als dakpannen en tot slot houdt een laag mos en bladeren je ‘s nachts warm. Ze hebben namelijk een perfect isolerend vermogen.
Let wel op! Mocht je zelf nu het bos in willen om een shelter te bouwen, zorg dan dat je geen levend mos, takken of bladeren gaat plukken. De regel bij bushcraft is ‘leave no trace’, dus ruim al je afval op en breng aan de natuur geen schade toe. En geloof me, op de grond in het bos is genoeg te vinden voor het bouwen van een prijswinnende noodshelter.
Na de uitleg mogen we van start. We waaieren allemaal uit over het stukje bos achter ons kampeerterrein, op zoek naar een geschikte boom met v-vorm. Uiteindelijk vind ik op links een boom die mij wel aanspreekt en ik besluit dat dit mijn plekje gaat zijn voor de nacht. Vol goede moed begin ik met het verzamelen van takken en andere benodigdheden voor mijn shelter. Het is verrassend meditatief. Mijn hoofd is leeg: geen gedachten over werk, het huishouden en andere alledaagse zaken. Geen gepiep van mijn telefoon. Alleen ik, het bos en mijn boom die langzaam transformeert in een fraaie shelter, al zeg ik het zelf natuurlijk.
Ik verbaas me hoe snel en anders de tijd voorbij gaat als je niet constant op de klok kijkt. Heerlijk! De rust en ongecompliceerdheid die ik ervaar kan ik iedereen aanraden.
De kunst van vuur maken - I (want to) see fire
Omstebeurt wordt iedereen in kleine groepjes bijeen geroepen voor een lesje houthakken en oefenen met het maken van vuur.
Gefocust op het blok hout dat voor me ligt, houd ik de bijl in mijn hand onder controle. Jimmy heeft ons uitgebreid uitleg gegeven over het hele proces van houtblok tot vuur en ik kan niet wachten om het in de praktijk te brengen. Het hout splijten gaat me verrassend goed af. Wat een kick! Vervolgens maak ik met een mes kleine krullen van de stukjes hout boven een metalen bakje. In combinatie met een beetje pluis van een lisdodde, zou er binnen de kortste keren een prima vuurtje moeten ontstaan. Na wat uitleg van Jimmy pak ik vol goede moed mijn firesteel - een magnesiumstaafje dat je met een schraper laat vonken - en start ik met het aanmaken van mijn vuur.
Na anderhalf uur leg ik mijn bak inclusief firesteel weg. De blaren staan op mijn duimen en van vuur is nog altijd geen sprake. Het is frustrerend en indrukwekkend tegelijk, deze strijd met de elementen. Warmte en energie liggen duidelijk niet zomaar voor het oprapen als je er zelf voor moet zorgen. Dit inzicht zet me aan het denken.
Gerty seint dat het eten klaar is terwijl ze een heerlijke vegan lasagne van het kampvuur haalt. Ik laat het maken van vuur even voor wat het is, maar een ding is zeker: ik ga hier niet weg voordat het gelukt is.
Slapen in het bos - Weer of geen weer
De weersvoorspelling was juist: ‘s avonds kruipen we allemaal dicht bij het kampvuur terwijl de regen op het tarpje klettert. Het weer mag dan wel niet geweldig zijn, de sfeer is dat zeker wel. We roosteren marshmallows boven het vuur en er worden allerlei verhalen verteld. Hoe anders zou dit zijn als iedereen met z’n telefoon in de hand had gezeten?
Wanneer de regen even mindert, duikt Jimmy het bos in voor een korte inspectie bij alle shelters. Vrijwel allemaal zijn nog zo goed als droog, alleen ik ontvang de tragische mededeling dat de regen zijn weg bij de mijne naar binnen heeft gevonden. En niet zo’n beetje ook. Net nu ik - als trotse eigenaar - graag de nacht had doorgebracht in mijn shelter, moet ik toch besluiten om het bij de camper te houden. Gelukkig is de shelter van Yalou wel droog gebleven, hoe haar nacht was lees je in haar blog op We are the Earth.
Bushcraftweekend dag II - Lessen van de natuur
Zondagochtend kruipen er verrassend veel mensen uit hun shelter. Bijzonder hoe je met enkel materialen uit het bos zo’n solide hut kunt bouwen. En dat je dan ‘s ochtends weer aan kunt schuiven bij een heerlijk ontbijtje van het kampvuur is helemaal mooi meegenomen natuurlijk. Het gebakken eitje vormt een goede bodem voor de wandeling die we straks gaan maken.
Na het ontbijt heeft Jimmy allerlei eetbare planten op tafel uitgestald, zoals brandnetel, zevenblad en look zonder look. We krijgen een uitgebreide uitleg over hoe je deze kunt gebruiken. Interessant! Hierna mogen we op pad met een kaartje voor een mooie route door het omliggende bos. Ons doel? Materiaal verzamelen voor het maken van vuur - ja, poging nummer twee vandaag - en het vinden van zevenblad voor de pesto die Gerty vanmiddag zal maken. Na een paar uur wandelen, keren we terug bij het kamp en begint het ritueel rondom het vuur maken opnieuw.
In eerste instantie zit ik weer een tijdje te worstelen en de moed zakt me alweer in de schoenen. Maar het moet en zal me lukken, ik ben vastberaden. Ik beweeg het metalen plaatje nog een paar keer over het staafje en dan opeens springt er een vonkje van de firesteel, precies op de goede plek. Het hout rookt, ik zie het gebeuren. Dit heeft potentie. Het gaat niet uit, zoals bij al mijn vorige pogingen. En dan, in een fractie van een seconde, ontstaat er zomaar ineens een vlam. Ik kan m’n ogen niet geloven. IK HEB VUUR! Ik heb gewoon vuur!
Ik staar naar mijn bakje waar een bescheiden vlammetje in woedt, werkelijk als een kind zo blij. I did it! Wát een overwinning. Het bushcraftweekend is compleet.
Een laatste maal van het vuur - Terug naar het gewone leven
Nog een laatste keer genieten we van de kookkunsten van Gerty voordat we ons aan het eind van de middag klaarmaken om weer terug naar het normale leven te gaan.
Tijdens een bushcraftweekend van Unplugged Outdoor stap je op een aangename manier uit je comfortzone om je vervolgens over te geven aan een outdoor-ervaring waar je u tegen zegt. Jimmy en Gerty zorgen met hun weekenden voor een belangrijk stukje educatie over offline gaan, het leven met de natuur en dat je met betrekkelijk weinig middelen heel veel betekenis kunt creëren.
Een tikkeltje melancholisch pak ik mijn spullen weer in. Eerlijk, van mij had dit weekend nog wel wat langer mogen duren. Het bouwen van de hut, het verrukkelijke eten van het kampvuur, de volle dagen in de buitenlucht, het leven zonder telefoon, vuur maken, de lieve mensen: alles bij elkaar maakt dat ik met een ontzettend warm gevoel weer de auto in stap en stiekem blij ben wanneer ik op maandag nog steeds een beetje kampvuur ruik in mijn haar.
Liefs,
Laura